Argentinië heeft gisteren zijn valutaband aangepast om het meest voor de hand liggende probleem met zijn band te verhelpen -- namelijk dat de zwakke kant van de band een ongewenste versterking van de inflatie-gecorrigeerde peso impliceerde 1/

Het vermijden van een echte waardestijging (vanwege een langzamere stijging dan de inflatie) is een positieve verschuiving -- hoewel het de vraag openlaat of verdere aanpassing van de reële wisselkoers nodig is om een breder lopend rekeningtekort te vermijden (gezien de export die naar voren is gehaald + rente) 2/

Dat is goed (beter dan niets doen) en uitdagend gezien de noodzaak om $10-15 miljard op te halen om de externe schuldenlast van de GoA te dekken. Maar het herstelt ook niet helemaal de reserveverkopen die in 2025 door het IMF zijn gefinancierd ... 4/

Argentinië mist de exportbasis om snel reserves op te bouwen terwijl het aflossingen doet op bestaande externe schulden (wat een toenemende externe rente-last met zich meebrengt, zelfs met marktrefinanciering) ... wat het een uitdaging maakt om uit het huidige reservegat te komen 5/

Ik zou de voorkeur geven aan een beleidslijn die consistent is met een terugkeer naar een lopende rekeningoverschot (ook al betekent dat meer reële depreciatie) gezien de externe schuldenlast van Argentinië en het zwakke startpunt van de fx-liquiditeit 6/