FDR stworzył Fannie Mae w 1933 roku. LBJ przekształcił ją w podmiot sponsorowany przez rząd w 1968 roku, ale bez gwarancji rządowej. Następnie Richard Nixon stworzył Freddie Mac w 1970 roku, aby konkurować z Fannie Mae, pozwalając obu na zakup kredytów hipotecznych, które nie były ubezpieczone przez FHA po raz pierwszy, znów bez żadnej gwarancji rządowej. W rzeczywistości rząd zrobił wszystko, aby ostrzec inwestorów, że długi żadnej z tych instytucji nie były gwarantowane. Jednak inwestorzy zakładali, że rząd spłaci te długi, jeśli pojawią się problemy. To założenie – tzw. "niejawna gwarancja" – okazało się słuszne. Moralne ryzyko stworzone przez tę niejawna gwarancję doprowadziło do nadmiernego podejmowania ryzyka, co napędzało bańkę mieszkaniową i odegrało kluczową rolę w kryzysie finansowym w 2008 roku. Gdy nastąpił upadek, Fannie i Freddie zostały umieszczone w zarządzie powierniczym. Akcjonariusze zostali zlikwidowani, ale wierzyciele byli w pełni chronieni. Honorując ich długi, rząd zrobił dokładnie to, na co inwestorzy zawsze liczyli. Nie tylko ta niejawna gwarancja napędzała lekkomyślną spekulację na rynku nieruchomości, ale także niewłaściwie alokowała kapitał z bardziej produktywnych sektorów gospodarki. Przed kryzysem każdy, kto wierzył w kapitalizm i wolne rynki, sprzeciwiał się Fannie i Freddie. Ale tak złe, jak były wtedy, obecny plan Trumpa grozi, że uczyni je znacznie gorszymi. Chce je ożywić nie z niejawna gwarancją, ale z wyraźną. Twierdzi, że zachowają swoje "niejawne" gwarancje, ale gdy rząd oficjalnie uznaje taką gwarancję, przestaje być ona niejawna z definicji i staje się wyraźna. To oznacza, że szkody, jakie Fannie i Freddie wyrządziły przed 2008 rokiem, będą blaknąć w porównaniu do szkód, jakie mogą spowodować, jeśli zostaną uwolnione z zarządu powierniczego w ramach planu Trumpa. Ustawi to scenę na jeszcze większy kryzys hipoteczny w przyszłości. Chociaż chciałbym zobaczyć obie agencje zniesione, pozostawienie ich w zarządzie powierniczym jest znacznie lepsze niż to, co proponuje Trump. Jego plan może zostać uznany za jedną z najgorszych decyzji ekonomicznych, jakie kiedykolwiek podjął prezydent USA. Albo Trump i jego doradcy nie rozumieją podstawowej ekonomii, albo po prostu nie dbają o kraj. Są gotowi poświęcić go dla dobra swoich przyjaciół, którzy kupili tanie akcje Fannie i Freddie i mogą zyskać miliardy.