Ik heb deze rant in het echt of in groepschats een paar keer gegeven in de afgelopen 4 maanden, maar de drop van vandaag van @goodalexander heeft me ertoe aangezet om mijn gedachten wat te formaliseren. COVID en de Dollar Wrecking Ball De COVID-19-pandemie heeft een van de meest agressieve monetaire en fiscale uitbreidingen in de geschiedenis van de VS gecatalyseerd. Tussen februari 2020 en begin 2022 heeft de VS zijn M2-geldhoeveelheid met meer dan 40% verhoogd, waarbij triljoenen aan liquiditeit in het financiële systeem zijn geïnjecteerd via stimuleringscheques (~$814B), het Paycheck Protection Program ($800B+) en bedrijfsreddingen. Hoewel het verklaarde doel binnenlandse stabilisatie was, waren de wereldwijde gevolgen diepgaand. Veel van deze nieuwe liquiditeit vond zijn weg terug naar de Amerikaanse financiële markten via herhypothecatie door grote instellingen, hedgefondsen en multinationale tegenpartijen. Het resultaat: een op de VS gerichte activaboom, maar ook een wereldwijde inflatieschok. Omdat zoveel van de wereld structureel afhankelijk blijft van de dollar, via handelsfacturering, FX-reserves, grondstofprijzen en USD-genoteerde schulden, heeft deze liquiditeitsgolf inflatie over de grenzen heen geëxporteerd. Valuta's van opkomende markten stortten in onder het dubbele gewicht van kapitaaluitstromen en stijgende dollarverplichtingen. Landen zoals Argentinië, Turkije, Egypte en Sri Lanka zagen dubbele cijfers in valuta-devaluaties en ongecontroleerde CPI (IMF WEO). De term "dollar wrecking ball" beschrijft deze feedbacklus. De monetaire expansie van de VS verhoogt de dollarliquiditeit wereldwijd. Kapitaal jaagt op Amerikaanse activa. Opkomende markten worden geconfronteerd met uitstromen, FX-druk en importinflatie. Beleidsreacties in het buitenland blijven achter of falen. De dollar versterkt verder. Kortom, de VS heeft inflatie geëxporteerd en activaprijsappreciatie geïmporteerd.