ćwiczenie myślowe dzisiaj rano kiedy ludzie mówią "self custodial" l2, mają na myśli, że użytkownik może: - wydawać środki w bitcoinie - mieć dane potrzebne do wydawania środków lub kwestionowania oszustwa - dowód, że tylko oni mogą wydawać te środki jeśli nie masz wszystkich trzech, to nie masz udowodnionej samodzielnej opieki i dlatego nie jesteś "L2" według naprawdę ścisłej definicji jedynymi protokołami, które mogą mieć te gwarancje, są lightning i ark. rollupy również mogłyby mieć tę gwarancję, gdybyśmy zrobili kilka soft forków. myślę, że protokoły takie jak shielded csv również mogłyby (w przypadku soft forka) statechains nie mają udowodnionego usunięcia klucza, więc nawet jeśli użytkownik ma opiekę, nie może być pewny, że tylko on ją ma (na marginesie, nie zgadzam się z całym tym postem, ponieważ uważam, że statechains to l2) teraz, custodial. to jest spektrum sidechains są custodial. nie masz opieki nad środkami w modelu sidechain, ale opieka może być rozproszona na wiele węzłów na przykład, sygnatariusze w dwukierunkowym peg mogą być wszystkimi walidatorami sidechain. to z pewnością jest zdecentralizowane i może być dobrym modelem. można nawet argumentować, że jest lepsze niż bycie L2 ale to wciąż "custodial". po prostu ryzyko jest rozproszone na wielu walidatorów nawet w takich rzeczach jak chaumian ecash, płatności multi-mint pozwalają użytkownikom rozproszyć ryzyko opieki na wiele mintów wrappery, w praktyce, są naprawdę scentralizowane, ale mogą również mieć rozproszone modele opieki (np. blockchain przeznaczony do opieki, tj. nomic) więc kiedy mówimy o custodianie... nadal musimy analizować custodianów i to, jak użytkownicy z nimi współdziałają bycie l2 niekoniecznie jest najlepszą rzeczą. wątek poniżej jednak rzuca światło na to, co ludzie mają na myśli, gdy mówią "technicznie L2" 🙂