BTC heeft sinds het begin van de week relatief sterke prestaties laten zien in vergelijking met aandelen, wat mensen ertoe heeft aangezet om weer te praten over een decoupling. Als we echter verder uitzoomen, is het duidelijk dat BTC recentelijk ondermaats heeft gepresteerd ten opzichte van aandelen. Wat waarschijnlijker lijkt, is dat BTC de aandelen heeft voorgelopen, zoals in het verleden verschillende keren is gebeurd (bijv. dip in Q1 '25 en top in Q4 '21). De komende weken zullen laten zien of de relatieve sterkte aanhoudt. Zoals altijd is de kans dat dit keer anders is klein, maar het grote geld houdt dit in de gaten. Zodra de relatieve sterkte enige tijd kan aanhouden, zal dit leiden tot een reflexieve cyclus. Een sterker signaal komt van de negatieve correlatie tussen goud en obligaties, wat doet denken aan de jaren '70. Bovendien blijft de rentecurve steiler worden, gedreven door verwachtingen van renteverlagingen door de Fed aan de korte kant en toenemende vrees voor recessie/stagflatie aan de lange kant - om nog maar te zwijgen van het fiscale tekort. En het zijn niet alleen Amerikaanse obligaties die dalen; hetzelfde gebeurt met EU- en JP-obligaties, vooral aan de lange kant. Goud heeft een sterke positieve correlatie laten zien met deze 30-jarige rendementen (hogere rendementen = lagere obligatieprijzen). Alle tekenen wijzen erop dat de markten goud boven obligaties verkiezen als hun belangrijkste veilige haven activa. Hoewel de korte termijn volatiel zal zijn, is dit goed voor BTC op de lange termijn, aangezien het door de instellingen wordt gepromoot als 'digitaal goud.' Zodra BTC in staat is om zijn relatieve sterkte ten opzichte van aandelen enige tijd vast te houden, zal reflexiviteit in werking treden en een ongekende vraag veroorzaken. De standaardveronderstelling blijft 'dit keer is het niet anders,' maar het is belangrijk om hierop te letten.