Ik denk dat ik dit afgelopen jaar een paar dingen goed heb gedaan, maar ik heb absoluut de lange termijn van Japan verkeerd ingeschat -- Ik verwachtte volledig dat Japans institutioneel geld dat in buitenlandse obligaties was geïnvesteerd, zou terugkomen met rendementen van goed 3 ... Goed/leuk artikel van Toby Nangle 1/

Zeer interessant. "buitenlanders vertegenwoordigen een steeds groter aandeel van de handelsvolumes aan de lange en superlange delen van de curve — tussen een vijfde en een derde" 2/

Wat voor mij gek is, is dat het gebrek aan binnenlandse vraag naar langlopende JGB's voornamelijk een beleidskeuze is. De GPIF heeft ervoor gekozen om zich te diversifiëren van JGB's naar buitenlandse obligaties/aandelen ... en de gereguleerde verzekeraars nemen veel grotere risico's met hun buitenlandse portefeuilles. 3/

En hoewel het waarschijnlijk niet relevant is voor het 30-jarige deel van de curve, zou Post bank in een gezonde wereld een grotere koper van JGB's zijn dan van buitenlandse obligaties... het werd ooit gedwongen om buitenlandse obligaties te kopen door het gebrek aan rendement op JGB's / een vlakke curve 4/

Het lijkt me voor de hand liggend dat de onderwaterposities van de meeste binnenlandse instellingen in langlopende JGB's (de banken kochten veel terug in de tijd dat de curve vlak was) + hun onderwaterpositie in buitenlandse obligaties de balansen heeft bevroren ... 5/

En bevroren binnenlandse balansen leidden tot een afhankelijkheid van buitenlandse vraag naar langlopende obligaties in een land dat helemaal niet afhankelijk hoeft te zijn van buitenlandse vraag naar zijn obligaties (zie Japan's NIIP)! Geweldig, heel FTy, spul 6/6