Sprawa z Lao Luo Xibei to rzeczywiście klasyczny przykład, jak szefowie mogą nieodpowiedzialnie działać, co prowadzi do kryzysu PR. Po pierwsze, w zapobieganiu, należy znać punkty, w których może wystąpić kryzys, i przygotować szczegółowy plan (oczywiście, Xibei nie miał odpowiedniego planu). Po drugie, w ocenie, czy przyznać się do błędu, odpowiedzieć czy zignorować, w zależności od sytuacji należy wybrać różne podejścia. W obliczu Lao Luo, najlepszym wyborem jest przyznanie się do błędu i rozwiązanie sprawy, drugim wyborem jest ignorowanie i chłodne podejście, najgorszym rozwiązaniem jest odpowiedź. Jeśli chodzi o inne problemy, takie jak niespójność w wypowiedziach (każdy mówi coś innego); brak koordynacji w przestrzeni publicznej (prawie nie słychać głosów poparcia); całkowity brak zdolności do ustalania agendy, bycie ciągniętym za nos; wybrano odpowiedź, ale całkowicie brakowało celnych kontrargumentów wobec Lao Luo, co było słabe i bezsilne, itd.