Het beveiligingsbudgetprobleem van Bitcoin is opgelost Het "beveiligingsbudget" van Bitcoin wordt vaak door altcoiners gepresenteerd als een dreigend tekort naarmate de block subsidies halveren. Die framing mengt twee verschillende zaken. De regels van Bitcoin (bijv. 21 miljoen cap, geldigheid van transacties, limieten voor blockgewicht) worden beveiligd door volledige knooppunten en privésleutels. Miners stellen die regels niet vast of veranderen ze; ze stellen alleen blocks voor die binnen die regels passen. Wat mining koopt, is de definitieve afhandeling: hoe kostbaar het is om recente blocks te censureren of opnieuw te ordenen. De vraag is dan of het netwerk betrouwbaar reorgs en censuur onrendabel kan maken naarmate de subsidie afneemt. In tegenstelling tot wat Ethereum-invloedrijke personen beweren, is het budget van Bitcoin voor definitieve afhandeling GEEN vast salaris; het is een marktprijs die stijgt wanneer dat nodig is. Wanneer marginale miners na een halvering de elektriciteitskosten niet kunnen dekken, schakelen ze uit, blocks vertragen tijdelijk, en de moeilijkheidsgraad past zich elke 2.016 blocks aan om ~10 minuten blocks te herstellen voor de miners die overblijven. Wanneer bevestigingen schaars of onbetrouwbaar worden, of het nu door congestie of een aanval komt, stijgt het tarief (sats per vbyte) naarmate gebruikers concurreren voor de volgende block. Dat zet schaarste direct om in miner-inkomsten. Bij 1.000 sats/vB over ~1.000.000 vB zijn de kosten van een enkele block ongeveer 10 BTC—vaak meer dan de subsidie. We hebben dit gezien: tariefstijgingen in 2017 en 2021, en in mei 2023 meerdere blocks waarbij de kosten alleen de subsidie overschreden. In de praktijk reageren miners door blocks te vullen om die kosten te vangen, niet door geld op tafel te laten liggen. Gebruikers hebben hefboomwerking die inkomsten naar de eerlijke tip leidt. Met Replace-By-Fee (RBF) en Child-Pays-for-Parent (CPFP) kunnen ze transacties opnieuw uitzenden met hogere kosten of een hoge-kosten kind aan een onbevestigde ouder koppelen, waardoor de inclusieprioriteit onmiddellijk wordt verhoogd. Dat concentreert beloningen op blocks die ouders bevestigen en maakt weggelaten transacties een beloning voor welke miner dan ook die afwijkt van een censurerende of ondermijnende strategie. Concurrentie tussen mining pools operationaliseert het effect: wanneer de kosten rijk en zichtbaar zijn, heeft elke pool een dominante prikkel om als eerste af te wijken en ze nu te claimen, waardoor elke kartel dat probeert transacties voor kwade doeleinden te onderdrukken of te sequencen, instort. Als aanvallen aanhouden, kunnen ontvangers de bevestigingsdrempels voor hoge-waarde transfers verhogen, waardoor de benodigde tijd en energie van een aanvaller wordt verlengd, terwijl dringende zenders de kosten verhogen om die klok onmiddellijk te starten. Deze logische gebruikerszijdecontroles zorgen ervoor dat elke aanhoudende aanval groeiende middelen moet verbranden tegen stijgende beloningen voor de eerlijke keten. De oplossing voor het beveiligingsbudgetprobleem is duidelijk: knooppunten vergrendelen de regels; moeilijkheidsaanpassingen herbalanceren de deelname; de kostenmarkt prijst schaarse blockruimte op aanvraag; RBF/CPFP en concurrentie tussen mining pools leiden inkomsten naar de ouder-bevestigende keten; en het bevestigingsbeleid stelt de zekerheid in op het gewenste niveau. Empirisch heeft Bitcoin dit gedrag al aangetoond: kostenpieken tijdens stress, miners die kosteninclusie maximaliseren, en snelle terugkeer naar normaal zodra achterstanden zijn opgehelderd. Naarmate de subsidie afneemt, hoeven de kosten niet permanent hoog te zijn; ze moeten responsief zijn wanneer de definitieve afhandeling onder druk staat. Die responsiviteit is precies wat we waarnemen. Het "beveiligingsbudgetprobleem" is geen gat dat moet worden opgevuld met permanente inflatie, het is een marktproces dat de kosten van aanvallen precies verhoogt wanneer het ertoe doet.