Ada Limón i Joy Harjo to dwie ostatnie Poetki Laureatki Stanów Zjednoczonych Ameryki. Jako poetki laureatki są praktycznymi i ceremonialnymi strażniczkami głosu narodu, odpowiedzialnymi za szerzenie miłości do poezji, a to jest wywiad z obiema. Rozmawialiśmy o sztuce słuchania nowych pomysłów, jak znaleźć swój głos jako pisarz oraz dlaczego poezja jest tak słabo nauczana w szkołach. Poeci to moi ulubieni pisarze do wywiadów, ponieważ mają najgłębsze i najbardziej wrażliwe dusze, a ten wywiad jest kolejnym przykładem tego. Kilka lekcji: 1. Każdy wiersz uczy cię, jak go czytać poprzez przerwy w wersach. 2. Poezja jest jak piosenka, z tą różnicą, że cała muzyka musi być na stronie. 3. Przez większość naszego życia język jest jedynie narzędziem użytkowym. Tępy przedmiot. Bycie poetą to przekształcanie języka w ekstatyczną, eteryczną i przejściową rzecz. Kiedy robisz to dobrze, słowa rzucają czar na swoją publiczność. 4. Czytanie poezji to ponowne zobowiązanie się do języka w sposób, który wydaje się dający życie, a nie odbierający duszę. 5. Ludzie myślą o pisaniu jako o procesie tworzenia, ale tak wiele z tego to tak naprawdę proces odbierania. To zadanie pisarza, aby patrzeć i słuchać tego, co świat już im przedstawia, i przetłumaczyć to na stronę. 6. Twój głos jako pisarza to esencja tego, kim jesteś, a jeśli masz trudności ze znalezieniem swojego głosu, to dlatego, że nie jesteś pewny, kim jesteś i za czym stoisz. 7. „Nie kultywowałem swojego głosu. Mój głos kultywował mnie.” — Joy Harjo 8. Nie czytasz poezji tylko dla znaczenia zdań, ale także dla muzyki słów, doświadczenia ich czytania i mnóstwa znaczeń, które dobra poezja oferuje. 9. „Gdybyśmy chcieli stworzyć dokładny lub dosłowny sens logiczny, nie pisalibyśmy poezji.” — Joy Harjo 10. Czasami słyszysz wiersz, zanim zaczniesz go pisać. 11. Muzyka kiedyś była pełnym doświadczeniem. Nie słuchałbyś jej tylko sam w swoim uchu. Dźwięki same wypełniałyby cały pokój, więc pokój również by słuchał. ...