Debata Charliego Kirka z studentami na kampusach uniwersyteckich to w rzeczywistości dobra rzecz. To nie jest niskobudżetowy chwyt. Dla wielu studentów to pierwszy raz, kiedy zostali skonfrontowani z innym punktem widzenia. Niektórzy nawet nie zdają sobie sprawy, że na niektóre tematy można prowadzić debatę, dopóki nie zostaną z nią skonfrontowani. Wiralne klipy, w których studenci mają trudności z odpowiedzią lub z uzasadnieniem swoich stanowisk, pełnią dobrą rolę: skłaniają innych do bardziej starannego myślenia i udoskonalania swoich argumentów, aby uniknąć wrażenia, że są równie źle poinformowani lub nieświadomi, gdyby kiedykolwiek zadano im podobne pytanie. Im więcej osób zostanie wystawionych na takie klipy, tym lepiej. Studenci uniwersytetów to nie dzieci; to dorośli, którzy mogą głosować. Powinni być wyzwani do angażowania się w różne pomysły i perspektywy, zwłaszcza że tak wielu profesorów porzuciło tę powinność. I bądźmy szczerzy, zadanie studentowi pytania takiego jak „Czym jest kobieta?” nie jest tanim pytaniem „złapanym na gorącym uczynku”. Zaskakująco stało się to jednym z definiujących pytań naszych czasów. Sędzia Sądu Najwyższego słynnie nie potrafił na nie odpowiedzieć. Większość lewicowych polityków i komentatorów politycznych wygląda równie głupio jak student z fioletowymi włosami, gdy zostaje z tym skonfrontowana, prawdopodobnie dlatego, że nigdy nie mieli kogoś takiego jak Charlie Kirk na kampusie, kto zmuszałby ich do myślenia o tym, gdy byli młodsi.