Kilka myśli na temat równowagi między życiem zawodowym a prywatnym 1/ Musisz być absurdalnie zaangażowany i intensywny w to, co robisz, szczególnie gdy jesteś młodszy. To jedyny sposób, aby zdobyć doświadczenie, nawiązać kontakty i zyskać szacunek. Wszyscy w twojej firmie wiedzą, czy nie wkładasz wysiłku. Uwierz mi. 2/ Powinieneś spędzić znacznie więcej czasu na zastanawianiu się, co naprawdę chcesz robić, zanim podejmiesz decyzję. To wymaga dużo skakania z miejsca na miejsce. Gdy już się zaangażujesz i zamkniesz, nie będzie to przypominać pracy. 3/ Wypalenie zawodowe pochodzi z trzech głównych powodów, moim zdaniem. Pierwszym jest brak zdolności do działania. Brak działania = frustracja. Więc pytaj lub zdobywaj więcej władzy, robiąc więcej. 3b/ Wypalenie zawodowe pochodzi z przymuszania się do pracy, której nie lubisz. Zobacz punkt 2. 3c/ Wypalenie zawodowe wynika z tego, że ludzie nie grają agresywnie w obronie swojego czasu, powiadomień i kalendarza. To mocno mnie uderzyło i przebudowałem całe swoje życie wokół optymalizacji czasu. Jestem znacznie szczęśliwszy. Mów NIE na wszystko domyślnie, powiadomienia wyłączone domyślnie, nie dołączaj do spotkań domyślnie. Jeśli musisz być mikrozarządzany, aby skupić się na tym, co ważne, masz większe problemy. To również pozwala innym ludziom odnosić sukcesy w tym, w czym są dobrzy. 4/ Bierz urlopy, bierz mikro-urlopy i odłączaj się. Ale zasłuż na nie, aby naprawdę czuć się zrelaksowanym. 5/ Sobota + niedziela są nienegocjowalne, jeśli chcesz wygrać. Znowu nie musisz, ale to jest wymiana. 6/ Musisz być odpowiedzialny od początku do końca za swoją pracę. Jeśli zawalisz, ludzie są przyzwyczajeni do rozumienia, że nie jesteś odpowiedzialny, co oznacza, że nie wspinasz się po szczeblach kariery. Najważniejsze, poznaj siebie. Tzn. nie jestem naturalnie obdarzony IQ, więc kompensuję to, pracując więcej. Myśl, że moi partnerzy/portfele nie zyskują na mnie, zabija mnie, więc tego unikam. Zamknij się anonimowo. Wielkie zamknięcie jest wśród nas.