Ik weet niet zeker of @adam_tooze begrijpt wat ‘beggar-thy-neighbour’ betekent in deze context en dat ‘intentie’ een soort van irrelevant is. Hij beschuldigt de FT’s @RobinBHarding en degenen die zich zorgen maken over het grote overschot, inclusief voorstanders van een waardestijging van de Yuan (zoals @Brad_Setser en @SanderTordoir), als “economisch analfabeet” en zegt dat er “eigenlijk helemaal geen economisch argument is”—zonder zelf echt een economisch argument te presenteren dat niet steunt op de dubieuze tropen van ‘het zijn gewoon stukjes papier in ruil voor goederen’, de Citizen Kane van niet-argumenten over handelsonevenwichtigheden. Dan is er de gebruikelijke misleiding naar groene technologie (wat, nogmaals, een moot point is); de constante aanroepen van hoe “groot” en zogenaamd “nieuw” het is (wat gewoon de vraag oproept)… Het punt is dat gesprekken over ‘intentie’ of over de exacte genealogie van ‘mercantilisme’ epische afleidingen zijn van het praten over hoe de Chinese handel fundamenteel anders is sinds de pandemie: diep destabiliserend en indicatief voor een moeilijke politieke economie in China zelf. Naast de afleiding zijn er de werkelijk verachtelijke en diep onserieuze insinuaties dat praten over compromissen en beschermende maatregelen gewoon bewijs is van Westerse hypocrisie, of apologie voor de corporatieve arrogantie en falen in de Europese auto-industrie, enzovoort. Dit is koortsachtig spul. Over het algemeen denk ik dat mensen die verlangen naar een race-to-the-bottom wereld waar één macht domineert, gewoon openlijk moeten zeggen dat ze dat willen en moeten stoppen met doen alsof ze om multipolariteit geven. Overigens, dit is waar het helpt om een goede podcast-host te hebben.