Persoonlijke mening over dit evenement en de weg vooruit: 1/ libp2p is groter dan elk enkel team en elke financieringsbron. In feite hebben Ethereum-ontwikkelaars al jaren specificaties ontwikkeld en go-, rust-, jvm-, zig- en c++-implementaties onderhouden. 2/ De harde realiteit: veel goed gefinancierde projecten zijn afhankelijk van libp2p zonder bij te dragen aan onderhoud of financiering upstream. Een snelle blik op afhankelijkheidsgrafieken bevestigt dit. In de loop der tijd heeft libp2p te veel vertrouwd op onderhoudsagentschappen in plaats van een divers, veerkrachtig, participatief netwerk van bijdragers op te bouwen. 3/ Een betere aanpak zou zijn geweest om andere downstream-projecten onder druk te zetten om P2P-onderhouders upstream toe te wijzen (zelfs als het fractioneel is). Dit zou hebben geleid tot: - hogere sociale veerkracht - nauwere afstemming op praktische behoeften - een honger om te innoveren en aan de voorhoede te blijven (zoveel spannende ontwikkelingen in internetstandaarden blijven niet geïntegreerd/onontdekt in libp2p) - een meer gefocuste roadmap gedreven door echte vereisten 4/ Maar we zijn IMO een nieuw blockchain-tijdperk binnengetreden. De dualiteit van de netwerkstack <> protocolstack houdt ons nu tegen. We hebben nodig: - Netwerk-geoptimaliseerde protocollen - Protocol-bewuste netwerkpijpen Twee kanten van dezelfde munt: minder abstractie, meer sympathie. 5/ Twee ontwerpmotto's die ik de laatste tijd veel herhaal in Eth p2p-kringen zijn: “mechanische sympathie” en “verticale integratie”. Ze zouden onze netwerke keuzes in de toekomst moeten inspireren.