hier is de miljard-dollar vraag waar niemand over wil praten: wat gebeurt er als Ethereum L1 functies begint te leveren die L2s niet snel kunnen adopteren? L2s bestaan omdat Ethereum niet kon concurreren met Solana op prestaties. Fair enough. maar hier is de catch-22: L2s hebben het schaalprobleem van Ethereum zo goed opgelost dat Ethereum niet meer direct hoefde op te lossen. nu komt EIP-7702 binnen (account abstractie die één-klik transacties, MEV-bescherming en intentie-gebaseerde flows mogelijk maakt), en raad eens? L2s moeten zich haasten om het te ondersteunen. denk hier eens over na vanuit het perspectief van een protocoloprichter: je hebt op Arbitrum gebouwd voor snelheid en kosten. nu hebben de coole jongens op L1 één-klik transacties terwijl je nog steeds gebruikers om goedkeuring handtekeningen vraagt. je met subsidie gefinancierde protocol voelt plotseling als een tweede klas omdat de beste functies op de L1 staan. deze golf van L1-innovatie zal onthullen welke L2s een flexibele architectuur hebben versus welke zo hard geoptimaliseerd zijn voor specifieke functies dat ze zich niet snel kunnen aanpassen. sommige L2s zijn in wezen Android-forks van Ethereum, gemakkelijk bij te werken wanneer de basislaag verbetert. anderen hebben aangepaste VMs gebouwd en zullen worstelen met elke grote Ethereum-upgrade. en het ironische vind ik: L2s zouden de distributielaag van Ethereum moeten zijn. maar als L1 betere UX begint te leveren, worden L2s dan een bottleneck in plaats van een versneller?