IQ ma znaczenie, ale nie jest jedyną zdolnością poznawczą, która się liczy. Jedną z najważniejszych jest zdolność ilościowa, a nowy artykuł bada jej genetyczne pochodzenie i wpływy. Autorzy (w tym @eawilloughby) przeprowadzili GWAS, aby zidentyfikować warianty genetyczne związane z samodzielnie zgłaszaną (1) zdolnością matematyczną i (2) najwyższą klasą matematyczną, którą ukończono. To miara samodzielnie zgłaszanej zdolności ilościowej została powiązana z 53 wariantami rozproszonymi w całym genomie (na zdjęciu poniżej). Ogólnie rzecz biorąc, te części genomu są związane z rozwojem mózgu, co pokazuje, że nawet te zmienne zgłaszane samodzielnie mierzą coś poznawczego. Najciekawsze jest to, że geny o znanej funkcji odnoszą się do funkcjonowania mózgu lub rozwoju na poziomie mikroskopowym (np. funkcjonowanie neuroprzekaźników, rozwój dendrytów i aksonów). Poligenowy wynik zdolności ilościowej NIE koreluje genetycznie z ogólnym rozmiarem mózgu (mimo że poligenowe wyniki IQ i osiągnięć edukacyjnych tak). Poligenowe wyniki nie tylko mierzą coś ważnego w biologii; mają również praktyczne implikacje. Wyższy poligenowy wynik dla zdolności ilościowej ma pozytywną korelację genetyczną z pracą jako analityk oprogramowania, matematyk i fizyk oraz negatywną korelację genetyczną z pracą jako pisarz, organizator NGO/związków zawodowych lub urzędnik państwowy. To badanie dostarcza intrygujących wskazówek na temat tego, jak geny przekładają się na zachowania i wyniki w rzeczywistym świecie. Geny to tylko fragmenty DNA. Nie myślą i nie mają żadnej świadomości świata zewnętrznego. Badania takie jak to pokazują, jak geny mogą wpływać na cechy poznawcze i wyniki życiowe: poprzez budowanie lepiej funkcjonującego mózgu, który następnie może lepiej uczyć się i reagować na otoczenie.