Antikapitalisten beweren vaak dat het verkeerd is voor werkgevers om potentiële werknemers een laagbetaalde, onzekere baan aan te bieden, en verwerpen de bewering dat een aanbod van iets toch beter is dan een aanbod van niets. Toch maken ze ook bezwaar wanneer die werknemers uit die banen worden ontslagen, wat resulteert in niets in plaats van iets. Is er een rechtvaardiging voor deze asymmetrie of is het gewoon een status quo-bias?