Vandaag kwam ik een goed geschreven reeks blogposts tegen van @Cloudflare die hun werk aan pay-per-crawl met http 402 en web bot-authenticatie introduceert, samen met een coole dashboard over de crawlaction van verschillende bots. Het is duidelijk uit de berichten dat Cloudflare gelooft in een wereld waarin gebruikers een budget geven aan de geauthenticeerde agenten die respect hebben voor robot.txt en deze agenten betalen in USD voor elke crawl aan de contentuitgevers. Hun model over "ondertekende agent" mist echter het kritieke stuk: gebruikers nemen tegenpartijrisico wanneer ze budget aan agenten delegeren. De manier om dat tegenpartijrisico te verwijderen is om agenten verifieerbaar te maken, met andere woorden, agenten moeten zich verplichten om de door de gebruiker gespecificeerde richtlijnen voor budgetgebruik te volgen, die worden ondersteund door gestake collateral van de operator van de agent. Als een agent de regels overtreedt, wordt hun inzet verminderd. En dit is precies het punt dat het debat tussen @Cloudflare en @perplexity_ai mist. De verdediging van Perplexity steunt op het idee dat agenten simpelweg extensies van mensen zijn. Maar als agenten met budgetten worden vertrouwd, is het echte probleem niet of ze op mensen lijken, maar of ze te vertrouwen zijn om onder verifieerbare beperkingen te handelen. Zodra agenten soeverein worden, dat wil zeggen, autonome entiteiten in cyberspace die waarde creëren, vergoedingen verdienen en op een soevereine manier voor infrastructuur betalen, dan zal pay-per-crawl met menselijke gebruikers die verifieerbare verantwoordelijkheid krijgen van soevereine agenten niet alleen een interessant idee zijn. Het zal een noodzaak zijn, misschien zelfs een opstapje naar singulariteit.