Maher przedstawia najgorszą konsekwencję ruchu, który zrujnował system edukacji w Szwecji i wprowadził zabójstwa gangów do narodu, który ich nie znał, jako obecność "skrajnej prawicy" w rządzie oraz najgorsze przyszłe zagrożenie, które z tego wynika, jako oddanie "przyszłych wyborów komuś, kto rozwiąże problem", jakbyśmy mieli się bać kogokolwiek, kto mógłby być, jeśli nie ci dobrzy liberałowie, którzy spowodowali problem, robią zwrot o 180 stopni i rozwiązują go. To zachowuje zbyt wiele retorycznego i konceptualnego ramienia, które spowodowało problem, ponieważ dąży do rozwiązania problemu, co redefiniuje każdego, kto próbuje go rozwiązać, jako "skrajną prawicę", tak jak nie wpuszczenie 1,5 miliona imigrantów było nie do pomyślenia, ponieważ odmowa była "skrajną prawicą."

To ma być apel do liberałów, aby rozwiązali problem, by zapobiec wykorzystaniu go przez skrajnie prawicowych do obalenia ich, ale jeśli liberałowie rozwiązali by problem, przestaliby być liberałami i staliby się "skrajną prawicą."

Modalny europejski liberał, żyjący od dziesięcioleci pod parasolem amerykańskiej gwarancji bezpieczeństwa, stał się tak oderwany od rzeczywistości, że w kwestiach egzystencjalnych, takich jak "hej, czy nie byłoby świetnym pomysłem zaimportowanie 1/5 populacji w ciągu pięciu lat, czy to na pewno zadziała?", nieprzemyślana rasistowska bigoteria byłaby znacznie lepszym przewodnikiem do wyników niż jakakolwiek akceptowalna opinia -- w rzeczywistości wynik w dużej mierze przewyższyłby to, co nawet najgorsi rasistowscy bigoci mogli sobie wyobrazić. Nawet po tym, jak wynik przestaje być spekulacyjny i staje się jedyną dominującą rzeczywistością, ledwie można go uznać, chyba że w sposób triangulujący.