De grootste onderscheidende factor die ik heb gezien tussen de geweldige oprichters en de rest is dat de grootsten altijd scherp gefocust zijn op het correct identificeren van de 1-3 belangrijkste prioriteiten voor het bedrijf en agressief nee zeggen tegen alles wat daarbuiten valt. Dit is het meest duidelijk wanneer je ze een nieuw idee voorlegt. De geweldige oprichters hebben het idee al overwogen en hebben een duidelijke, beknopte reactie waarom het momenteel geen prioriteit heeft. De rest zal misschien het idee overwegen en een vaag antwoord geven. Je krijgt het gevoel dat het aan een lange takenlijst zal worden toegevoegd en je blijft onduidelijk of het een prioriteit is en of ze het zullen uitvoeren. Ze zijn ook veel waarschijnlijker om te praten over hoeveel uren ze werken en hoe gek de dingen zijn in vergelijking met de geweldige oprichters. Dit is natuurlijk. Constant van context wisselen en jezelf in elke richting laten trekken is een zekere manier om in geen van allen vooruitgang te boeken, wat leidt tot falen en burn-out. Laserfocussen op een paar dingen is de enige manier om betekenisvolle vooruitgang te boeken, en er is niets meer opwekkend dan vooruitgang.