NFP vanmorgen is een bevestiging van een vertragende maar nog steeds groeiende economie. Het momentum op de arbeidsmarkt vertraagt, maar nog niet in een zorgwekkend genoeg tempo om op handen zijnde renteverlagingen te rechtvaardigen, vooral nu een meerderheid van de Fed zegt te verwachten dat tariefgerelateerde inflatie zal verschijnen vanaf de gegevens van juni. En nu krijgen we handelsovereenkomsten die kunnen aantonen dat het wederzijdse tarief van 10% mogelijk aan de lage kant is, wat in de ogen van de Fed alleen maar meer druk zal uitoefenen op de goederenprijzen. Juli is dus van tafel (zoals het hoort) en sommigen zullen zich afvragen of september nog wel of niet live is (waarschijnlijk wel). Iedereen gaat short op de US$ die hierin komt, zodat het wordt gespoeld, hogere front-end levert ook op. Wanneer de OBBB wordt aangenomen, gaan we volgende week de UST-uitgifte hervatten, die gericht zal zijn op rekeningen, maar de komende maanden nog steeds een aanslag zal zijn op bankreserves en liquiditeit naarmate de TGA wordt aangevuld. Het verschuiven van de tijdlijn voor het ontvangen van Fed-liquiditeit is meestal een slechte opzet voor risicovolle activa. Laten we eens kijken of het deze keer anders is.