Moje doświadczenia z seminariów z zakresu humanistyki na studiach często polegały na tym, że robiłem lektury i szedłem na zajęcia podekscytowany, aby omówić przeczytane teksty, tylko po to, by dowiedzieć się, że spędzimy całe zajęcia na dyskusji o tym, co mówiła lektura, ponieważ nikt nie przeczytał tekstu, a ci, którzy to zrobili, nie poświęcili czasu, aby go zrozumieć.