Ik heb contact gehad met een vriend uit China die daar al meer dan een decennium een startup-oprichter is. Ze hebben een paar dagen in de Valley doorgebracht, en ik vroeg wat ze van de dingen hier vonden. Ze lachten en zeiden: "Ik zie convergentie." Blijkbaar vinden mensen in China het hilarisch dat Silicon Valley ook met 996 is begonnen. Maar ook denkt mijn vriend dat AI ervoor heeft gezorgd dat software-innovatie overal nu meer "als China" aanvoelt — hypercompetitief, met een razendsnelle voortgang, waar zelfs lang succesvolle gevestigde bedrijven van de ene op de andere dag kunnen worden uitgeschakeld. "Operationele uitmuntendheid met hoge snelheid is de enige verdedigingslinie," zeiden ze. Ik maakte een grapje dat ik ook een andere soort convergentie zag — in het wangedrag van oprichters. Een decennium geleden in China werden onbetrouwbare oprichters gewoon geaccepteerd als onderdeel van de kosten van het zakendoen. Het leek alsof iedereen overdrijft, hoeken afsnijdt of cijfers verzint. Communicatiekosten waren hoog, due diligence-kosten waren hoog, en iedereen haalde een beetje zijn schouders op omdat, wat dan ook, het geld stroomde. Laatst voelt het alsof Silicon Valley is ingehaald. Ik zeg niet dat het allemaal slecht is, maar je kunt zeker meer halve waarheden en verhalen rondzweven voelen. Tegelijkertijd heb ik veel van de Chinese oprichters die ik recentelijk heb ontmoet verrassend open en transparant gevonden. Ik vroeg mijn vriend of ik gewoon echt geluk had (& scherpzinnig!), of dat zij hetzelfde hadden opgemerkt. Ze zeiden: "Nee, je hebt gelijk. Mensen zijn nu eerlijker. Maar het is niet omdat iedereen ineens deugdzaam is geworden — het is omdat er geen geld is." Ze lachten. "Zelfs voor ons verkopen we onze bestaande business niet meer, niet aan onze bestaande investeerders, omdat we weten dat ze geen geld hebben. We communiceren gewoon hoe het gaat. Geen zin om te doen alsof als er geen kopers zijn." Ik vond dat zowel grappig als een beetje triest. Maar het is ook waar — wanneer er geld rondgaat, presteert iedereen een beetje. Wanneer dat er niet is, ben je te druk met overleven om verhalen te verzinnen voor een leeg publiek. En op dit moment in China is het een gemengd beeld. Er zijn duidelijke bubbels die zich vormen in sommige gebieden zoals robotica, maar veel andere sectoren zijn koud geworden. Kunnen we allemaal convergeren naar meer doen en minder "verhalen vertellen"? Of is daar een crash voor nodig om dat te bereiken? 😞