De Morpho-marktstructuur is gunstig voor kredietverstrekkers omdat één tegenpartij (de curator) verticaal geïntegreerd en uiterst geavanceerd is; en de andere tegenpartij (de lener) niet geïntegreerd is en meestal veel minder geavanceerd. Terwijl op Aave de marktstructuur gunstig is voor leners omdat kredietverstrekkers niet verticaal geïntegreerd zijn, en de risicomanagers leners beschermen met allerlei mechanismen. Moet er een andere rol worden geïntroduceerd die een "curator voor leners" is? Of moeten er meer mechanismen die de ervaring van de lener verbeteren, worden blootgesteld aan de huidige curatoren?