De sterke vorm versus de zwakke vorm De sterke vorm van het argument, de actie of de esthetiek is bijna altijd beter dan de zwakke vorm. Toch is ons al tientallen jaren verteld dat het tegenovergestelde waar is. De Sterke Vorm van het argument heeft geen "Maar" of "Anderen zeggen". De sterke vorm van de actie heeft geen haag. Het is alles in of niets. De sterke vorm van de esthetiek is niet afgeleid. Het is volledig authentiek en origineel. We zien de sterke vorm zo zelden in welk aspect van het leven dan ook. Als je voor een groot bedrijf werkt, zal de CEO vaak een toespraak houden of een e-mail schrijven die is bewerkt door HR en Legal, afdelingen die gespecialiseerd zijn in de zwakke vorm van taal. In een litigieuze samenleving, waar iedereen een zaak tegen iedereen kan aanspannen, wordt taal altijd verdund tot de zwakste vorm om rechtszaken te voorkomen. De vaste managementklasse is gespecialiseerd in de zwakke vorm van actie en taal. Alles heeft een ingebouwde haag. Alles koestert zich in 'nuance'. "Sommigen zeggen, anderen zeggen" is de uitgebalanceerde manier om een verhaal te schrijven. De sterke vorm bestaat niet voor een groot deel van de managementwereld. De sterke vorm van taal, esthetiek en leiderschap is zo zeldzaam dat het schokkend is om de teller te zien. Om iemand te zien handelen zonder een hedge. Om iemand iets te zien zeggen zonder een "maar". Om iemand all-in te zien gaan zonder voorbehoud. We gaan een tijdperk in waarin de sterke vorm nu wordt gewaardeerd en altijd te zien is. Het zal schokkend zijn om deze manier van werken bij de overheid en het bedrijfsleven te zien, maar het goede is dat de sterke vorm besmettelijk wordt zodra het acceptabel wordt om te implementeren. Stop met het afdekken van uw weddenschappen. Stop met het teruggeven van je argumenten. Stop met het verdunnen van je esthetiek om anderen te plezieren. Mensen hunkeren naar de sterke vorm van alles. En het is eindelijk acceptabel om het te hanteren.