Onbeveiligde leningen zijn nu helemaal in de mode, en hebben eindelijk voet aan de grond nu kredietverstrekkers erkennen dat onbeveiligd ook niet niet-recourse kan zijn. Maar onbeveiligde schulden werden al getokeniseerd lang voordat Satoshi ooit droomde van Bitcoin. In feite gaat getokeniseerde onbeveiligde schuld minstens terug tot 1909 😮 Ik heb het natuurlijk over Ingle-tokens. Oude algemene winkels, kruideniers, slagers, droogwaren, saloons en andere bedrijven breidden vaak krediet uit aan reguliere klanten of mensen die ze kenden. Dit is echter omslachtig. Alice koopt goederen ter waarde van $7,43, en de kassier moet het kredietboek vinden en noteren dat Alice nu $7,43 verschuldigd is aan het einde van de maand. Een belangrijk onderdeel van het uitbreiden van krediet is een kredietlimiet. Zoals je je kunt voorstellen, is het gemakkelijk om per ongeluk Alice $22,19 krediet te geven terwijl je alleen $20 bedoelde - je medewerker schrijft elke bezoek als een enkele regel en je kunt de lopende totalen voor alle klanten niet elke avond consolideren, of je kunt een fout maken in je snelle updates. Vanuit Alice's perspectief kan ze ook moeite hebben om te weten hoeveel krediet ze later in de maand nog heeft. Iedereen die oud genoeg is om zich te herinneren hoe vervelend en foutgevoelig het was om een cheque boek bij te houden, kan zich hierin verplaatsen. Hier komen de Ingle-tokens in beeld. In plaats van Alice te vertellen dat ze deze maand $20 krediet heeft en beide partijen dit handmatig met potlood en papier moeten bijhouden, kan een winkelier Alice $20 in "schuld-tokens" geven. Dit voorkomt dat er per ongeluk meer krediet aan Alice en andere klanten wordt verleend. Het helpt Alice ook om bij te houden hoeveel krediet ze nog heeft. Het maakte het ook gewoon gemakkelijker om zaken te doen. De kassier hoefde geen invoer in een grootboek te maken, aangezien de Ingle-tokens precies als contant geld werden behandeld. Dit maakte transacties sneller, minder foutgevoelig en zorgde ervoor dat gecombineerde contant + krediettransacties minder moeite kostten om te verwerken. Het Ingle-bedrijf drukte aangepaste tokens voor elk bedrijf, met anti-valsmunting functies inbegrepen. Uiteindelijk raakten de Ingle-tokens in onbruik door de opkomst van consumenten krediet dat steeds meer het domein werd van externe financiële bedrijven en concurrentie van contant geld in kleine denominaties. Een ander segment van hun bedrijf waren mijn- en houtbedrijven die hun werknemers in tokens betaalden die vervolgens in bedrijfwinkels konden worden ingewisseld (de relaties met bedrijfwinkels werden uiteindelijk gereguleerd en uit bestaan omdat ze werknemers effectief in een soort van lijfeigenschap hielden). Het Ingle-bedrijf leeft nog steeds voort, verrassend genoeg. Het is binnen een ander eeuwoud bedrijf, Osborne Coinage, dat de opvolgende bedrijven van het oorspronkelijke Ingle-bedrijf heeft gekocht.

Schat, word wakker. Een nieuwe vorm van grafiekcriminaliteit is net verschenen: "Is mijn scherm vies of is het gewoon een vreemde achtergrondkeuze?"

Ik weet niet hoe ik dit nieuws gisteren heb gemist, maar het bevestigt mijn eerdere gedachten!