Schrijf een paar recente punten van angst op, alleen voor persoonlijke registratie: 1. Het winstmodel van de business (handel wordt ook als een business beschouwd) is volledig niet herbruikbaar, de ervaringen van succes en falen zijn niet goed in de loop gekomen. De opportuniteitskosten van het handelen zijn behoorlijk hoog, ik zou een keer een investeringscommissie moeten organiseren met mijn linker- en rechterhersenhelft, zodat het in ieder geval concreet wordt, zelfs als het fout is, kan ik het achteraf traceren. 2. Er is geen volledige logica om de business in de waardering te verwerken, ik ben gewoon maar aan het doen, en uiteindelijk heb ik mezelf veranderd in een integrator en een slechte outsourcer. 3. Ik geef mijn energie aan de projecten en bedrijven die ik promoot, maar ik heb de eigendom hiervan niet bevestigd, wat erg verwarrend en pijnlijk is. 4. Negatief zijn kan iets zijn dat je "heel juist" laat lijken, je ervaart een intellectuele kick, maar anderen profiteren van financiering en de grote stijging. Dit komt vooral tot uiting in de kritiek op binnenlandse rekenkracht en het Nvidia-systeem. Ride the bubble. 5. Meningen komen veel te vaak vóór producten, van oprichter ben je een KOL geworden. Als de aandacht niet omgezet wordt in een golf van financiering, is het in feite tijdverspilling. 6. Onlangs zijn al mijn gesprekken met iedereen meer casual en gericht op het delen van meningen geworden, misschien moet ik vragen om dingen, om de kennis van gesprekspartners, om beloften van bondgenoten, om middelen voor toekomstige werkzaamheden. 7. De angst voor tijdvensters en leeftijd maakt dat sommige beslissingen ernstig vervormd worden, wat resulteert in het verspillen van wedstrijdtijd. 8. Durf schulden aan te gaan, durf geld te nemen, en zorg ervoor dat je, terwijl je een firewall opzet, ook je verantwoordelijkheden als trustee nakomt. 9. Het team is niet goed geleid, ik weet niet welke verantwoordelijkheden ik moet delegeren en hoe ik dit efficiënt kan doen. Ik ben als een Chang Kai-shek, die alles zelf doet, wat me een beetje nerveus maakt. De bekentenis is tot een einde gekomen, weer een jaar ouder, de tijd wacht op niemand.