De bro's van The Babylon Bee zijn in dit opzicht als de Obama-bro's: ze zitten allebei gevangen in een soort gnostisch rationalisme als het gaat om de vraag van de Amerikaanse identiteit. Ze denken dat het om Amerikaan zijn een volledig cerebrale activiteit is, losgekoppeld van al die dingen die een natie en een volk daadwerkelijk vormen: gedeeld geheugen, ervaring, ethos, religie, gebruiken. Ze denken dat het een intellectuele oefening is. Maar een natie is iets dat leeft, zoals een persoon of een familie. Het is specifiek voor een plaats en een manier van leven. Waar deze bro's vastlopen, en waar ze resorteren tot het noemen van hun tegenstanders als racist of het karikaturaal reduceren van de argumenten van de tegenpartij tot "bloed-en-grond nationalisme," is dat er sterke etnische correlaties zijn met dingen zoals taal, religie, gebruiken, gewoonten en collectieve geschiedenis en geheugen — al die dingen die John Jay zei in Federalist No. 2 die ons land "één verenigd volk" maakten. We moeten het gnostisch rationalisme van de propositionalisten en het materialisme van de raciale deterministen verwerpen. De waarheid is eenvoudiger, en de oprichters hebben het ons keer op keer zo duidelijk als de dag uitgelegd: We zijn "één volk," met een christelijke religie, Europese culturele wortels, een gemeenschappelijke geschiedenis en erfgoed, en gedeelde gebruiken en gewoonten. Dat betekent dat sommige mensen, ongeacht wat ze intellectueel aanvaarden, nooit Amerikanen zullen worden. Het is oké om dat toe te geven en om beleid daar omheen te maken. Dat is wat we in dit land deden, in feite, tot 1965, en we moeten daar weer naar terug.