Wanneer de legerchef waarschuwt dat oorlog op handen is en dat onze zonen en dochters mogelijk moeten vechten, zou dat elke burger moeten laten stoppen en nadenken. Velen op sociale media zeggen: “Ik zal niet voor hen vechten.” Maar dit gaat niet over politici, partijen of provocatie. Dit gaat over ons land. Dit gaat over ons land, ons volk, onze toekomst. Ik ben een Sikh, uit een krijgersgemeenschap met een lange geschiedenis van verzet tegen tirannie. We worden geleerd om ons land te dienen en te beschermen, om de onschuldigen te verdedigen en om standvastig te blijven wanneer anderen zich terugtrekken. Als mijn land wordt bedreigd, zal ik opstaan. Als het erop aankomt, zullen mijn kinderen en ik onze natie verdedigen, want een land dat weigert zichzelf te verdedigen, houdt op te bestaan. Je kunt tegen regeringen zijn. Je kunt leiders bekritiseren. Maar wanneer de natie zelf onder bedreiging staat, is weglopen geen protest, het is overgave. Je land verdedigen maakt je geen oorlogszuchtige. Het maakt je verantwoordelijk. Zonder ons land zullen we slaven zijn. Ik ben geen verrader. Ik zal mijn rug niet toekeren wanneer mijn land verdediging nodig heeft. Jij wel?