Ik ben altijd verbijsterd door de achterlijkheid van dit argument, maar ze blijven het herhalen alsof het een soort valstrik is, ongeacht hoe vaak je het hen uitlegt. Alles, inclusief ironie en scherpte, moet grenzen hebben zodat bepaalde dingen iets betekenen, sommige dingen meer dan andere, zodat er een hiërarchie van betekenis is die voorkomt dat dingen in nihilisme vervallen. Ironie en scherpte zijn duidelijk hulpmiddelen die verschillende mensen voor verschillende doeleinden gebruiken, sommige goed, sommige kwaad. Ik vind het niet "eerlijk" om te vragen waarom het maken van kattige grappen of casual racisme of het hebben van conservatieve opvattingen niet hetzelfde is als zich verheugen in de ellende en de dood van je politieke tegenstanders, aangezien dit al vanzelfsprekend is voor de meeste normale mensen. Het is eigenlijk een beetje manipulatief en bedoeld om je te depersonaliseren.