Veel van het armoedebestrijdingsprogramma van Effectieve Altruïsme maakte meer zin aan het einde van de geschiedenis, toen Europa welvarend was, de Amerikaanse militaire macht onbetwist was en alleen de westerse technologie vooruitging. Het was een soort pluralistische gewassen technocratische herleving van de beschavingsmissie van de jaren 1900. De taak van vandaag is geen welwillend globaliserend management, dat de derde wereld helpt om in te halen op de eerste. Immers, de ontwikkeling of zelfs verspreiding van goede instellingen kan niet iets zijn dat wordt overgedragen of herverdeeld vanuit een westerse wereld die deze niet langer bezit. Het enige succesverhaal van ontwikkeling in de derde wereld vandaag is China, een land dat onze huidige instellingen niet imiteerde, maar zijn eigen maakte. Eerder vinden degenen die de mensheid willen helpen ons in een ernstige economische, politieke, filosofische en uiteindelijk morele strijd binnen de westerse wereld over de vraag of we de welvaart en vooruitgang van de eerste wereld überhaupt moeten behouden.