Dit lijkt een goed moment voor een snelle herinnering aan beveiligingsaudits en decentralisatie. Het doel van beveiligingsaudits is om de kwaliteit van de code te controleren. Om ervoor te zorgen dat er geen implementatiefouten zijn, dat de cryptografie correct is samengesteld, enzovoort.. Beveiligingsaudits zijn extreem belangrijk, omdat het HEEL gemakkelijk is om de meest veilige implementaties van cryptografie op een manier te combineren die nieuwe kwetsbaarheden creëert. Stel dat je me vertelt dat een bedrijf X een beveiligingsauditor heeft ingehuurd, en de auditor vond drie middelgrote en twee kritieke fouten, en ze zijn allemaal opgelost. Ik zal het bedrijf X niet kwalijk nemen. Het vinden van deze subtiliteiten is precies waar audits voor zijn. Echter, beveiligingsaudits zijn niet bedoeld om de kwaliteit van een protocol te bevestigen. Bij ontwerp bieden ze geen inzicht in de decentralisatie of vertrouwensassumpties van het protocol. Dus hoewel audits belangrijk zijn, als het product een netwerk is dat beweert gedecentraliseerd te zijn, vervangt het geen white paper dat het vertrouwensmodel oplost en uitlegt waarom decentralisatie wordt verwacht. Daarom is het van essentieel belang dat bedrijf X (of meer algemeen, elk bedrijf wiens naam eindigt op X) zo'n white paper publiceert voordat ze een mainnet lanceren. Ik hoop dat, als zo'n hypothetisch scenario zich voordoet, de potentiële toekomstige bouwers en gebruikers weten te eisen dat zo'n white paper van bedrijf X wordt gepresenteerd, en aannemen dat het netwerk gecentraliseerd is tot dat moment. In het bijzonder, zolang zo'n white paper niet is gepubliceerd (of een equivalente oplossing van het vertrouwensmodel is verstrekt), zou elk project wiens waardepropositie afhankelijk is van decentralisatie geen diensten op dat netwerk moeten lanceren.