Waarschijnlijk is de beste enquête over de vooruitgang in de kwantumcomputing onlangs bijgewerkt, dit keer om rekening te houden met het nieuwste paper van @CraigGidney, waarvan de slotzin in het paper luidt: "Ik geef de voorkeur aan beveiliging die niet afhankelijk is van langzame vooruitgang" Ironisch dat het een controversieel geloof is.

Volledige conclusie zodat ik niet uit de context citeer: In dit paper heb ik het verwachte aantal qubits dat nodig is om RSA2048 te breken, verminderd van 20 miljoen naar 1 miljoen. Dit heb ik gedaan door resultaten van [CFS24], [Gid+25] en [GSJ24] te combineren en te stroomlijnen. Mijn hoop is dat dit een wegwijzer biedt voor de huidige stand van zaken in kwantumfactorisatie, en informeert hoe snel kwantumveilige cryptosystemen moeten worden ingezet. Zonder de fysieke aannames die in dit paper zijn gedaan te veranderen, zie ik geen manier om het qubit-aantal met een andere orde van grootte te verminderen. Ik kan niet plausibel beweren dat een 2048-bits RSA-getal kan worden gefactoriseerd met honderdduizend ruisachtige qubits. Maar er is een gezegde in de cryptografie: "aanvallen worden altijd beter" [Sch09]. In het afgelopen decennium is dat waar gebleken voor kwantumfactorisatie. Vooruitkijkend ben ik het eens met het eerste openbare concept van het interne rapport van NIST over de overgang naar post-kwantum cryptografiestandaarden [Moo+24]: kwetsbare systemen zouden na 2030 moeten worden afgebouwd en na 2035 niet meer zijn toegestaan. Niet omdat ik verwacht dat er tegen 2030 voldoende grote kwantumcomputers zullen bestaan, maar omdat ik de voorkeur geef aan beveiliging die niet afhankelijk is van een langzame voortgang.

@CraigGidney @lopp Ik denk dat je eerder interesse in deze plot hebt getoond: