over het "leesbaar worden voor kapitaal": een van de meest onderschatte factoren in het succes van bedrijven is de mate waarin ze leesbaar zijn voor Kapitaal. deze precies definiëren is moeilijk ("je weet het als je het ziet"): maar een idee, een bedrijf of een persoon is leesbaar voor Kapitaal (met een hoofdletter K) wanneer er door hun bestaan kapitaal achter hen gevormd wordt in overvloed. beschouw een idee dat leesbaar is voor Kapitaal als magnetisch geladen voor de kapitaalmarkten. dollars worden gewoon naar je toegetrokken: allocators bespreken het op cocktailfeestjes, fondsen marketen het op hun ALV's, en twitter bespreekt nieuwe financieringsschema's om meer dollars achter het idee te krijgen. leesbaar worden voor Kapitaal is de grootste superkracht voor een beginnend bedrijf. kijk naar ramp, kijk naar cognitie, kijk naar leopold, kijk naar toni en dan bij dany. dit zijn allemaal superhumans in het leesbaar zijn voor Kapitaal. het is de moeite waard om op te merken hoe ideeën en mensen leesbaar worden voor Kapitaal: ten eerste, er is geen kloof tussen de ceo/management en het idee. het verhaal is NIET dat van een individueel succesvolle en indrukwekkende persoon die hun talenten naar een nieuw platform brengt. je kunt deze soort puff-stukken zien in veel bedrijven die onleesbaar zijn voor Kapitaal. het bedrijf gaat nooit over JOU. voor een oprichter om leesbaar te zijn voor Kapitaal mag er geen lucht zijn tussen hen en de uitdrukking van het idee. hun levens doen er alleen toe voor zover ze met intensiteit bouwen aan de pure vorm van het idee. ten tweede, het bedrijf kan fundamenteel worden begrepen als een vergelijking/ruil. in het beste geval groeien de meest leesbare bedrijven als een superlineaire functie van dollars die binnenkomen. de oprichters zijn zeer verbaal en kunnen duidelijk de inputs van deze groeivergelijking articuleren en begrijpen: talent, kapitaal, management, enz. de bedrijven die het meest leesbaar zijn voor Kapitaal, en het management dat hen leidt, voelen op hun best aan als klokkenwerk speelgoed in de hand. simpelweg door naar hen te kijken worden de hefbomen van vooruitgang en output onmiddellijk duidelijk. ze zijn onmiddellijk, slaan je in het gezicht, uitdrukkingen van een idee dat zowel klein genoeg is zodat je het ding in je hand kunt voelen klikken, maar kosmisch groot genoeg zodat het idee op de een of andere manier waar voelt, voorbij letterlijk. wanneer de ruil immens duidelijk is, kan elke kapitaalverschaffer in de keten onmiddellijk hun rol vandaag begrijpen-- maar belangrijker nog, hun vermogen om te schalen naar het investeren van 10-100-100x het aantal dollars in het ding naarmate het volwassenheid bereikt. ten slotte wordt een bedrijf leesbaar voor Kapitaal wanneer het duidelijk is dat het hele bedrijf (van Kapitaal, tot management, tot talent) uit hetzelfde liedboek zingt, ze leven allemaal hun leven in uitdrukking van hetzelfde exacte idee. een idee dat ik schaamteloos heb gestolen van @phineasb is het chocoladecakeprobleem: veel bedrijven hebben geweldige inputs (eieren, chocolade, bloem, wat mooie glazuur) maar management denkt dat ze een soufflé aan het koken zijn, investeerders denken dat ze cupcakes krijgen, en talent denkt dat ze een pondcake krijgen. de bedrijven die het meest leesbaar zijn voor Kapitaal zijn obsessief bezig met het achterhalen van de toleranties tussen concurrerende ideeën van het bedrijf tot nul door leesbaar te worden voor Kapitaal kan een bedrijf niet alleen singulariteit bereiken op de private kapitaalmarkten (d.w.z. onbeperkt gratis kapitaal voor altijd) maar belangrijker nog, het kan het geheim dat het intern aanwakkert verenigen met de wereld daarbuiten. wanneer dat geheim gedeeld wordt, is er werkelijk geen limiet.