1. Przykładasz kartę u sprzedawcy (Starbucks) 2. Terminal sprzedawcy wysyła transakcję do swojego nabywcy (Stripe) 3. Nabywca przekazuje prośbę o autoryzację do sieci kart (Visa) 4. Sieć kart kieruje transakcję do banku wydającego kartę (Pathward) 5. Bank wydający kartę za pośrednictwem procesora wydawcy (Marqeta) sprawdza limit kredytowy, zasady dotyczące oszustw, status karty i zatwierdza/odrzuca 6. Po rozliczeniu transakcji, procesor wydawcy (Marqeta) wysyła dane transakcji do firmy kryptowalutowej (Coinbase) 7. Firma kryptowalutowa (Coinbase) oblicza nagrody i kredytuje ułamkową kryptowalutę na twoim koncie wymiany 8. Co miesiąc bank wydający kartę (Pathward) generuje wyciąg dla posiadacza karty, który następnie płaci (jak w przypadku każdej innej karty kredytowej) Ironia jest niesamowita. W transakcji bierze udział 5 różnych firm, ale wymiana płatności trafia tylko do banku wydającego kartę, który następnie dzieli przychody z firmą kryptowalutową i procesorem. Nabywca i sieć pobierają osobne opłaty, a razem wszystko to wynosi około 2,5% płacone przez sprzedawcę.

Lub… zamiast lepszego targetowania, silnik reklamowy niezamierzenie szkodzi wizerunkowi marki (np. pokazując starszą kobietę w kardiganie dla marki męskich t-shirtów), ale wciąż generuje więcej sprzedaży z powodu kontrowersji.

Wszystkie dodatkowe zapotrzebowanie na pierwszorzędne biura klasy A w Nowym Jorku pochodzi od nieopłacalnych firm wspieranych przez venture capital zajmujących się AI.