1. Je tikt de kaart bij de handelaar (Starbucks) 2. De terminal van de handelaar stuurt de transactie naar zijn acquirer (Stripe) 3. De acquirer geeft het autorisatieverzoek door aan het kaartnetwerk (Visa) 4. Het kaartnetwerk leidt de transactie naar de uitgevende bank (Pathward) 5. De uitgevende bank controleert via de issuer processor (Marqeta) de kredietlijn, frauderegels, kaartstatus en keurt goed/weigert 6. Nadat de transactie is afgehandeld, stuurt de issuer processor (Marqeta) een transactiegegevensfeed naar het crypto bedrijf (Coinbase) 7. Het crypto bedrijf (Coinbase) berekent beloningen en schrijft fractionele crypto bij op je exchange-account 8. Elke maand genereert de uitgevende bank (Pathward) een afschrift voor de kaarthouder dat ze vervolgens betalen (zoals met elke andere creditcard) De ironie is ongelooflijk. Er zijn 5 verschillende bedrijven betrokken bij de transactie, maar de interchange stroomt alleen naar de uitgevende bank, die vervolgens de omzet deelt met het crypto bedrijf en de processor. De acquirer en het netwerk nemen aparte vergoedingen, en samen bedraagt dit ongeveer 2,5% die door de handelaar wordt betaald.

Of... in plaats van beter te targeten, beschadigt de advertentiemachine onbedoeld het merkimago (bijv. een oudere vrouw in een cardigan voor een mannen t-shirt merk) maar genereert nog steeds meer verkopen vanwege de controverse.

Alle incrementele vraag naar prime Class A kantoorruimte in NYC komt van onrendabele door durfkapitaal gesteunde AI-bedrijven.