Mijn eerlijke mening over Solana… en ik ga bijna nooit publiek met kritiek: We hebben om goede redenen de institutionele adoptie nagestreefd… maar ergens onderweg zijn we afgedwaald van de gemeenschap en de bouwers die dit ecosysteem door elke dip en elke klap hebben gedragen. Als we ons niet opnieuw verankeren aan de oorspronkelijke Solana-ethos, de mensen die deze keten daadwerkelijk hebben gebouwd, verliezen we ons voordeel. Dat geldt zowel voor de leden van de gemeenschap als voor de bouwgemeenschap. Gemeenschapsevenementen krijgen geen ondersteuning. We deden het zo goed met verbinden en bouwden de keten verticaal. Nu voelt het meer dan ooit disconnected. Mensen bouwen in silo's. De bouwcultuur verdunt… en dat is de hartslag van Solana. Het is tijd om te herinneren wat @Solana in de eerste plaats krachtig maakte: de mensen, niet het papierwerk en de pitch decks.