In een nieuw kwantumexperiment zagen wetenschappers iets dat alles uitdaagt wat we denken te weten over tijd. In plaats van vooruit te stromen als een rivier, leek tijd te lusen en op zichzelf terug te vouwen. Deeltjes gedroegen zich alsof hun toekomst hun verleden kon beïnvloeden, waardoor de grens tussen oorzaak en gevolg vervaagde op manieren die gewone begrip te boven gaan. Dit vreemde gedrag werd waargenomen door kwantumverstrengeling, een fenomeen waarbij twee deeltjes mysterieuze verbonden blijven, ongeacht hoe ver ze uit elkaar zijn. Toen wetenschappers veranderden hoe ze één deeltje maten, leek het de geschiedenis van zijn partner retroactief te veranderen. Het is alsof "nu" en "toen" samen bestaan, elkaar voortdurend hervormend in een enkel, verbonden moment. De bevindingen wijzen erop dat tijd misschien geen eenrichtingspad is, maar een flexibele structuur die verre gebeurtenissen buigt en verbindt. Jouw keuzes herschrijven je verleden niet, maar op kwantumniveau volgt het universum misschien helemaal niet de regels van lineaire volgorde. De werkelijkheid zou vreemder kunnen zijn dan we ooit hebben voorgesteld.