Deze week voelde als een leven… Dagen geleden was ik in een vergadering met een Europese minister van Justitie toen het nieuws naar buiten kwam dat Israël Qatar had aangevallen. Die avond leidde ik interviews over de aanvallen, om later wakker te worden met meldingen van Russische drones die Polen binnenvlogen. De volgende dag, terwijl ik een interview over Gaza afrondde, kwam het nieuws dat Charlie Kirk was neergeschoten. Kort daarna werd de voormalige president Bolsonaro veroordeeld tot 27 jaar gevangenisstraf, wat velen, waaronder de Trump-administratie, een politieke heksenjacht noemen. In dezelfde periode bombardeerde Israël Gaza, Libanon, Jemen en Syrië, en werden twee hulpflottilles voor Gaza getroffen in de Tunesische wateren. Jeruzalem werd getroffen door een terreuraanval. En Nepal zag een revolutie die zijn regering ten val bracht. Dit is de wereld waarin we leven. De zorg is niet alleen de schaal van de gebeurtenissen, maar hoe snel ze zich opstapelen totdat schok verandert in routine. Tegelijkertijd staat de mensheid voor de opkomst van een nieuwe intelligentie, eentje die binnenkort slimmer kan zijn dan wij. We betreden een tijdperk van constante onrust terwijl de grond zelf onder onze voeten verschuift. De vraag is simpel: Hoe bereiden we ons voor op een realiteit waarin conflict, instorting en snelle veranderingen niet langer uitzonderingen zijn, maar de regel?