een herhaalde les uit de geschiedenis van kunst en technologie (en techniek/innovatie): de meest baanbrekende kunstenaars hebben nooit onderhandeld of zich verontschuldigd voor hun methoden, ze gebruiken gewoon de technieken die hen het beste helpen om hun visie te bereiken (nieuwe verven, onorthodoxe materialen, greenscreens, digitale film, photoshop, CGI, en de lijst gaat maar door). de rest van de wereld (en vooral collega's en critici) neigt ernaar hun polariserende keuzes te verwerpen voordat iedereen het werk viert dat daaruit voortkomt. de rand wordt dan het centrum, de rest van het veld volgt hun voorbeeld, en dan herhaalt het proces zich...