De gendergelijkheid paradox is een zeer interessante bevinding. Als je naar samenlevingen over de hele wereld kijkt, zie je dat de meest welvarende en sociopolitiek gelijke landen eigenlijk de grootste verschillen tussen mannen en vrouwen vertonen. Dus, als je bijvoorbeeld de genderkloven in Denemarken of Zweden vergelijkt, zijn ze eigenlijk groter dan in meer traditionele samenlevingen zoals Vietnam of Botswana. Een mogelijke reden hiervoor is dat in rijkere, welvarendere samenlevingen waar mensen eerlijk en gelijk behandeld worden, onderliggende verschillen de ruimte krijgen om naar voren te komen. In armere samenlevingen met rigide culturele waarden is er een limiet aan hoeveel mensen hun echte voorkeuren, verlangens en persoonlijkheden kunnen uiten. Dit is wat we zien in veel moderne westerse landen. Je merkt het zelfs op universiteitscampussen. Hoe hoger je komt in de universitaire ranglijsten, hoe groter de politieke genderkloof meestal is. Als je kijkt naar de Ivy League en andere Ivy-Plus scholen, is de kloof tussen mannen en vrouwen groter dan op middelgrote of lagere universiteiten. Dus zelfs binnen het universitaire systeem, hoe rijker en gelijker de omgeving, hoe meer de genderkloof zich vergroot.