Hoe meer rijkdom ik zie ontstaan, hoe meer ik opmerk dat het gebeurt wanneer mensen hun realiteit niet meer kunnen UITHOUDEN. Soms is het een crisis zoals ontslagen worden, een scheiding, of een diagnose. Maar even vaak is het dat verstikkende gevoel van het zien sterven van je potentieel in vergaderingen 😢 $300.000 verdienen bij Google, maar weten dat je in staat bent om iets te bouwen dat ertoe doet. Je leven lijkt perfect op LinkedIn, maar van binnen schreeuw je. Tevreden mensen beginnen meestal geen bedrijven. Ze beginnen bedrijven wanneer tevredenheid op de een of andere manier ondraaglijk wordt. Wanneer je je realiseert dat je 40, dan 50, dan dood zult zijn, en dat je alleen maar iemands conversieratio's hebt geoptimaliseerd en het meeste van wat je hebt gedaan nooit is gelanceerd. Dat is wanneer je je baan opgeeft en het ding bouwt dat je al in notitieboekjes aan het schetsen was tijdens vergaderingen. Niet omdat er iets slechts is gebeurd, maar omdat "best goed" je langzaam doodt. Soms duwt de bodem je. Soms trekt het plafond je. Hoe dan ook, het ongemak met waar je bent wordt sterker dan de angst voor waar je naartoe gaat. Ik herinner me de rust die ik voelde toen ik als PM bij een groot technologiebedrijf werkte. Het leven was geweldig. Voelde me belangrijk omdat ik dingen "op schaal" deed. Het salaris was insane. Mensen die ik op feesten ontmoette, vonden mijn baan cool. Maar diep van binnen had ik rust. Wanneer dat gebeurt, moet je er in duiken. Het is je intuïtie die zegt dat er iets meer is. Het is je intuïtie die zegt "nu is het tijd" Deze AI-goudkoorts zal niet voor altijd duren. Veel plezier met bouwen, mijn vriend.