Nietzsche: „jeśli odmawiasz pozwolenia, aby twoje własne cierpienie leżało na tobie nawet przez godzinę i jeśli nieustannie próbujesz zapobiegać i wyprzedzać wszelkie możliwe cierpienia z wyprzedzeniem; jeśli doświadczasz cierpienia i przykrości jako zła, nienawistnego, godnego zniszczenia i jako defektu istnienia, to jasne, że oprócz twojej religii współczucia skrywasz w swoim sercu także inną religię, która być może jest matką religii współczucia; religię wygody. Jak mało wiesz o ludzkim szczęściu, wy wygodni i życzliwi ludzie, bo szczęście i nieszczęście są siostrami, a nawet bliźniakami, które albo dorastają razem, albo, jak w twoim przypadku, pozostają małe razem.”