Nietzsche: "Als je weigert om je eigen lijden zelfs maar een uur op je te laten rusten en als je voortdurend probeert om alle mogelijke ellende ver van tevoren te voorkomen; als je lijden en onvrede ervaart als kwaad, haatwaardig, waardig om vernietigd te worden, en als een gebrek aan bestaan, dan is het duidelijk dat je naast je religie van medelijden ook een andere religie in je hart koestert die misschien de moeder is van de religie van medelijden; de religie van comfort. Hoe weinig weet je van menselijk geluk, jullie comfortabele en welwillende mensen, want geluk en ongeluk zijn zussen en zelfs tweelingen die samen opgroeien of, zoals in jullie geval, samen klein blijven."