🧠 Een ADHD-brein werkt niet verkeerd. Het is anders bedraad. Een groeiend aantal onderzoeken toont aan dat ADHD veel over het hoofd geziene voordelen met zich meebrengt: een intense, impulsieve drang om nieuwe informatie te zoeken — wat "hypercuriositeit" wordt genoemd. In plaats van ADHD alleen te beschouwen als een stoornis die wordt gekenmerkt door afleiding en impulsiviteit, beginnen onderzoekers te verkennen hoe diezelfde eigenschappen eigenlijk nieuwsgierigheid en creativiteit kunnen aanwakkeren. In plaats van gemakkelijk afgeleid te zijn, kunnen mensen met ADHD neurologisch afgestemd zijn om nieuwsgierigheid na te jagen en onverwachte verbanden te ontdekken. Studies suggereren dat deze nieuwsgierigheid en impulsiviteit vergelijkbare hersenpaden delen, die beide de beloningscentra in de hersenen activeren, net als honger of de drang naar chocolade. Deze drang om te verkennen kan nuttig zijn geweest in onze evolutionaire geschiedenis, vooral in onvoorspelbare omgevingen waar risiconemers een voordeel hadden. In moderne omgevingen kan het echter als storend worden gezien, vooral in klaslokalen en kantoren waar stilzitten en het volgen van regels de norm is. Onderzoek toont aan dat mensen met ADHD vaak als "druktemakers" online handelen, van onderwerp naar onderwerp springen, maar zodra ze iets vinden dat hen opwindt, kunnen ze hyperfocusen als lasergerichte "jagers." Hoewel dit patroon rommelig lijkt, leidt het vaak tot creatief denken. De uitdaging is dat moderne onderwijs- en werkomgevingen vaak proberen deze gedragingen te onderdrukken met structuur of medicatie, wat ook nieuwsgierigheid kan onderdrukken. Dat zou kunnen betekenen dat we unieke manieren van denken verliezen.