fotografie is niet dood. het sterft alleen als we stoppen met het tonen ervan. zes weken geleden las ik dat fotografie dood was op de tijdlijn, dus begon ik het eerste foto verslag. dat werd er zes meer, wat resulteerde in een website en podcasts. ik begon de verslagen omdat ik wilde terugvechten tegen dat verhaal en laten zien dat fotografie hier nog steeds leeft. de podcasts kwamen daarna omdat ik wilde leren van andere makers en verbinding wilde maken met de mensen die deze ruimte daadwerkelijk opbouwen. en wat ik heb gerealiseerd is simpel, we willen allemaal hetzelfde. we willen dat fotografie succesvol is. als je het publiek van elke fotograaf in deze hoek van het internet optelt, zijn het miljoenen volgers samen. één persoon kan duizenden bereiken, maar samen kunnen we miljoenen bereiken. zo veranderen we aandacht in echte momentum. er was een tijd dat je de app niet kon openen zonder een fotografie ruimte te zien. gesprekken liepen non-stop. die energie bouwde iets reëels op, en we moeten het terugbrengen. ik heb ook gefaald, maar dit ligt niet aan één van ons, het ligt aan ons allemaal. we moeten het ecosysteem opnieuw creëren en het zelf opbouwen, net zoals we in het begin deden. dat betekent ook bruggen bouwen. misschien kom je niet goed overeen met iemand, misschien vind je hun meningen op de tijdlijn niet leuk. neem toch contact op. ga een paar uur met ze zitten. je zult waarschijnlijk realiseren dat je meer gemeen hebt dan je dacht. leg de verschillen opzij, vind gemeenschappelijke grond, en zo bewegen we deze ruimte vooruit. wanneer we elkaars werk opnieuw plaatsen, wanneer we betrokken zijn, wanneer we regelmatig ruimtes bouwen en hosten, creëren we iets groters dan onszelf. samen kunnen we een onstuitbare kracht op de tijdlijn zijn die niet genegeerd kan worden. verdeeld zijn we verspreid. verenigd zijn we een kracht om rekening mee te houden. fotografie is niet alleen levend, het evolueert. het hoort thuis in web3, en het is symbiotisch met de technologie. in de loop van de tijd zullen verzamelaars aan boord komen omdat ze de waarde in blockchain en de herkomst die het hun collecties geeft, zullen zien. maar het zal niet vanzelf gebeuren. het is aan ons om het werk te doen. het is aan ons om ons verhaal te controleren, want als we dat niet doen, zal iemand anders dat doen.