Bij het beslissen om een blockchain-netwerk te lanceren, moet je het volgende identificeren: - Hoeveel agents zijn er nodig om deel te nemen voordat een beslissing definitief is? - Wat is de verwachte uptime van elke agent? - Wat zijn de financiële kosten voor elke agent om aan dit proces deel te nemen? - Hoe vergoedt het netwerk de kosten van de agents voor deelname? En biedt het mogelijk zelfs een winst en stimulans om deel te nemen? De bovenstaande vragen zijn de kern waar elk nieuw netwerk mee te maken heeft. Het is vaak wat leidt tot claims van neutraliteit en decentralisatie. Als honderden, zo niet duizenden of honderdduizenden validators kunnen worden opgezet, dan zal het netwerk veerkrachtig zijn tegen capture en garanderen dat de wereldwijd overeengekomen regels worden gehandhaafd. Het probleem dat zich voordoet, is het compenseren van de brede waaier aan validators. Het is vaak computationeel en financieel duur om een validator te runnen, vooral voor ketens die de transactiedoorvoer willen maximaliseren. Als je de validators wilt betalen via transactiekosten, dan heb je nodig: gemiddelde kosten * doorvoer > compensatie per validator. Wanneer je duizenden validators hebt en het runnen van een validator $10k of $100k per maand kost, beginnen die kosten te spiralen. De enige manier om de kosten te dekken leidt tot een token en tokeninflatie. Waar de inflatie de validators betaalt ten koste van iedereen. Een paar netwerken kunnen waarschijnlijk de bovenstaande kostenanalyse bereiken, en misschien, uiteindelijk genoeg kosten verdienen om de kosten zonder inflatie te dekken. Maar slechts een handvol succesvolle netwerken is een slecht resultaat. Dat is waarom L2's zo spannend zijn en waarom ik er al zo lang om geef. Je kunt je neutraliteitscake opeten en slechts een paar agents de netwerk laten runnen. Als je minder dan 10 agents nodig hebt om het netwerk te runnen, dan wordt de kostenanalyse aanzienlijk goedkoper. Er is een zeer goede kans dat de netwerkinkomsten voor hen kunnen betalen. Geen tokeninflatie vereist. Nog spannender; het fungeert niet als een barrière voor experimentatie. Je kunt nog steeds je aangepaste VM, vreemde transactieformaten en verschillende manieren hebben om te bewijzen dat alles werkte zoals bedoeld. En tot slot — je krijgt als eerste toegang tot de binnenkort grootste liquiditeitsbron op aarde. Ik laat je raden welk netwerk dat zal zijn :) Dus kortom, L2's zijn geweldig omdat je geen tokeninflatie nodig hebt om het netwerk te subsidiëren. Dit zal deuren openen naar honderden netwerken en hopelijk eindigt het zoals de Linux-stack — een backbone tech stack die zowel de operator als zijn gebruikers beschermt.