Een paar maanden geleden was Israël bereid om zich te schikken in een gedeeltelijke overeenkomst, bekend als de Witkoff-overeenkomst. De voorwaarden waren de helft van de gijzelaars en een wapenstilstand van zestig dagen. Macron en Starmer kondigden toen aan dat ze een Palestijnse staat zouden erkennen. Die stap overtuigde Hamas dat het onverstandig zou zijn om de overeenkomst te accepteren, aangezien erkenning aan hen werd gegeven zonder dat er een enkele gijzelaar werd vrijgelaten. Israël wijzigde koers. In plaats van compromissen aan te bieden, drukte het hard door in Gaza met als doel een gijzelaarsdeal af te dwingen door militaire druk. Toen de druk faalde, maakte Israël zijn positie ondubbelzinnig. Geen gedeeltelijke overeenkomsten meer. Of elke gijzelaar wordt vrijgelaten, of Gaza-stad, de laatste sterkehold van Hamas, zal worden ingenomen. Pas nadat Israël al aanzienlijk was opgeschoven, kondigde Hamas aan dat het bereid was een gedeeltelijke overeenkomst te accepteren. Tegen die tijd was het te laat. Nu eisen Macron en Starmer dat Israël stopt en instemt met een wapenstilstand. Het antwoord blijft vastberaden. Absoluut niet. Israël zal nu Gaza-stad veroveren, tenzij de terroristen ALLE gijzelaars vrijlaten.