In de jaren '90 was er een morele paniek over tienerzwangerschappen en werd er grote publieke druk op artsen uitgeoefend om dit te elimineren. Dus werden 13- en 14-jarige meisjes met onregelmatige menstruaties of ernstige acne op hormonale anticonceptie gezet, de standaardzorg voor vrijwel elk probleem dat tienermeisjes in de puberteit ondervonden. De hele inspanning van de samenleving om de tienerzwangerschapspercentages te verlagen betekende dat een normaal, gezond seksueel inactief meisje met acne zich aan richtlijnen hield die waren opgesteld voor een seksueel actief meisje waarmee ze niets gemeen had. De richtlijnen, studies en medische infrastructuur waren specifiek afgestemd op de kwetsbare tiener, niet op een tiener die worstelt met acne. Vrouwen doorlopen het medische systeem en leren dit feit heel snel. HepB op de eerste dag van het leven is niet voor de moeder die prenatale vitamines neemt. De formulieren bij elke prenatale controle die vragen of je tegen je wil wordt vastgehouden of bedreigd in je huis zijn niet voor jou ontworpen. Deze arts zei net het stille deel hardop. Geen van deze richtlijnen voor de volksgezondheid zijn voor jou ontworpen. Ze waren het nooit.