Verhaal nr. 1: Waarom ik me bij DeFi aansloot Ik werd geboren in Chisinau, Moldavië, in de jaren '90, een zeer verwarrende tijd voor post-USSR landen die door privatisering gingen en van communisme naar kapitalisme moesten overschakelen, praktisch van de ene op de andere dag. Tegen die tijd ontbrak het Moldavië, net als veel andere USSR-landen die leden onder miljoenen mensen die naar concentratiekampen in Siberië waren verbannen, aan intelligente en eerlijke leiders die een duidelijk actieplan hadden om het land te herstellen na de ineenstorting van de USSR. En het gebeurde van de ene op de andere dag, dus er was geen blauwdruk, geen systeem, geen ideeën over hoe een nieuwe kapitalistische economie te bouwen. Maar een paar mensen, waaronder sommigen die in de jaren '90 uit Rusland waren gevlucht, maakten goed gebruik van de privatisering en de chaos in mijn land. We hadden onze eigen munt geïntroduceerd, maar begonnen al snel te maken te krijgen met hyperinflatie. En naarmate meer mannen in de macht voortdurend van mensen begonnen te stelen, stonden de banken voor insolventie. Ik herinner me levendig dat ik misschien 5 jaar oud was toen mijn tante op een koude winterdag op me moest passen, en ze nam me mee naar de bank. We stonden urenlang in een lange rij, terwijl zij hoopte dat ze tenminste een deel van haar hardverdiende geld kon terugkrijgen van de bank die net faillissement had aangekondigd. Ze heeft haar geld nooit teruggekregen en begon jarenlang al haar contanten thuis op te slaan. Het vertrouwen was opnieuw gebroken. Toen ik 14 was, dachten mijn ouders dat het een goed idee zou zijn om in de zomer wat werkervaring op te doen. Dus werkte ik op een kantoor dat zich bezighield met faillissementen van bedrijven, het organiseren van bestanden en het beantwoorden van telefoontjes. Ik werkte daar elke zomer 3 jaar lang. Ik heb het keer op keer gezien in die baan: zakenlieden die bedrijven en appartementen oprichten, privéleningen of zelfs aanbetalingen voor deze appartementen nemen, het geld uitgeven aan hun eigen onroerend goed in het buitenland en vervolgens het land ontvluchten. Er was geen transparantie, geen systemen, geen vervolging, alleen fraude en corruptie. Ik heb veel rugpulls gezien voordat ik zelfs maar wist wat een rugpull is. Misschien is dit de reden waarom niets in crypto me ooit echt heeft geschokt. Er is een zeer beroemde zaak van bankfraude in Moldavië. In 2014 verdween er $1 MILJARD van 3 lokale banken. Ter referentie, ons BBP in 2013 was minder dan $10B. Hoe kon zo'n uitgebreide oplichting met grote financiële instellingen plaatsvinden? Het vertrouwen was opnieuw gebroken. Al deze gebeurtenissen hebben me veel beïnvloed terwijl ik opgroeide. Ik droomde van een wereld met meer transparantie. Waar het systeem zo goed is ontworpen, dat het niet kan worden gecorrumpeerd op bevel van een oligarch. Het kan niet falen. Omdat het systeem waarmee ik ben opgegroeid mij, mijn familie en mijn medeburgers heeft gefaald. In 2018 studeerde ik bedrijfskunde in Kopenhagen. Ik begon me te verdiepen in FinTech en leerde al snel over dit totaal andere ding dat werd opgebouwd. Het heette DeFi. Het was de hoop waar ik al die tijd naar op zoek was: een gedecentraliseerd, transparant nieuw financieel systeem dat niet kan worden gemanipuleerd, waaraan iedereen kan deelnemen, ongeacht hun locatie, status, ras of geslacht. Alles geschreven in code, niet op papier. Voor mij voelde het als een roeping. Ik heb het hele jaar 2019 doorgebracht met het lezen van whitepapers en artikelen over crypto in mijn studentenkamer, en in 2020 begon ik te werken bij een mediakanaal genaamd The Tokenizer, waar ik verslag deed over DeFi en tokenisatie. In 2021 sloot ik me aan bij MakerDAO (nu Sky), en... De rest is geschiedenis. Wordt vervolgd…