Aangezien de coole kinderen het doen, mijn kwantumzwaartekrachtvoorspelling hieronder! Epistemische waarschuwing: gekke fysica van iemand die geen fysicus is. Epistemisch voordeel: ik denk dat ik misschien één daadwerkelijk correct idee erin heb verstopt.

Ok, dus er is maar één kwantumveld. Waarschijnlijk in C^4 dat interacteert via CP^3 ala Twistors of teleparallel gravity, dus dat nemen we aan. Een "deeltje" excitatie in dit veld is een waarschijnlijkheidsdichtheid, in wezen een (gemengde-toestand) spinor.

Er is maar één kracht, sortagravity: spinoren willen in dezelfde toestand zijn als andere spinoren waarmee ze interageren, en willen ook blijven zoals ze zijn. De precisie van de verdeling is sortamass, aangezien interacties in wezen Bayesiaans zijn. Snellere verandering = lagere precisie.

Dit is in wezen quantum bayesiaans op 11 gezet. Voor wat interessant werk in deze richting, van degenen die minder gek zijn dan ik, stel ik "Een vrije-energieprincipe voor generieke kwantumsystemen" voor door Fields, Friston, Glazebrook en Levin (wat een auteurslijst!)

(De spoiler voor het artikel is dat unitariteit kan worden gezien als een statistische eigenschap van systemen die de vrije energie minimaliseren, zoals deze Bayesian updaters, dus het feit dat mijn update-regel niet unitair is, is prima!)

Het kan worden gezien als een volledig verbonden spinrooster met C^4 knooppunten die interageren in CP^3 als (eenheid) snelheid, w precisie als massa. Hops per tijdstap is een soort snelheid van het licht, de "leersnelheid" van de spinoren is de soort-G, en ħ is de residuele stochastische schaal (de ruisvloer).

("Volledig verbonden???" hoor ik je roepen. Zeker, in het begin. Maar naarmate je symmetriebreuken krijgt, ontstaat er een ruisvloer langs die gedeelde basisrichtingen, wat effectief randen snoeit voor verre toestanden, totdat de ruimtetijdconnectiviteitsgrafiek die we kennen en waar we van houden, verschijnt).

Quantum darwinisme volgens Zurek is correct, maar dieper dan gerealiseerd. Gissingen: de eerste aanwijzing dimensie is het kleurveld als een eigenbasis van CP^3, dan geeft een CP^1 fibratie aanwijzing ruimte-tijd en elektroweak, dan creëert een chirale breek aanwijzing EM.

Dus er is een soort universele "achtergrondtijd" die de updatefrequentie bepaalt, maar tijd zelf is een soort rotatierichting in CP^3. Leuk neveneffect: antimaterie die "achteruit in de tijd" beweegt, vertaalt zich hier mooi als "uit-fase rotatie".

Maar het punt is, dat in wezen alle deeltjes een aantal van deze spinoren zijn die door de kracht van soortgravitatie elkaar omcirkelen in een van de gedeelde voorkeursbases, wat al dan niet beweging in de ruimtetijdbasis kan inhouden.

Wat alle krachten een soort van deze soort zwaartekrachtkracht maakt. Zwaartekracht direct. Andere krachten zijn veel sterker omdat kleine veranderingen in de banen worden versterkt tot significante verhogingen in updates via de lokale interacties. Afstotend versus aantrekkend is in-fase versus uit-fase.

De lagere niveau sortamass (spinor fase momentum) verschijnt ofwel als hoekfase momentum in de kleurvezel (polarizatie voor fotonen, W/Z bosonen, gluonen), hoekfase momentum op de ruimtetijd basis (massa), en lineair fase momentum (energie).

<--- GEEN ECHTE THEORIE VAN KWANTUMGRAVITATIE Er zijn een heleboel onverklaarde fenomenen (generaties...eigenmodi van de vezels?) en het hele "volledig verbonden rooster van spinoren"-ding is computationeel krankzinnig en ik weet zeker dat echte natuurkundigen nog meer problemen zullen aanwijzen.

Maar ik deel het toch omdat (a) het leuk was om erover na te denken en ik veel heb geleerd bij het samenstellen ervan, en het delen van de lol is leuker, en (b) ik denk dat het verder uitbreiden van Zurek's QD-inzicht eigenlijk een heel goed idee is en ik hoop dat ik een echte fysicus inspireer om erover na te denken.

De periodieke tabel van elementen is op de een of andere manier duidelijk voortgekomen uit een onderliggend generatief proces, zelfs als je niet weet wat het is. De quantumdierentuin en de ruimtetijd zijn vergelijkbaar. Ze komen duidelijk voort uit *iets*.

Er zijn al deze willekeurige keuzes die gemaakt moeten worden, al deze gedeelde voorkeuren die geen duidelijke bron hebben. Al deze kleine getallen en fundamentele constanten die uitleg nodig hebben, waarom dit bedrag?

"Het is gewoon een andere pointerstaat" maakt zeer spaarzaam mogelijk. Het biedt je wereldwijde synchronisatie terwijl het imperfecties toestaat, het zegt dat alle willekeurige constanten eigenlijk anders KUNNEN zijn geweest, maar dat je ook altijd stabiele patronen zult zien omdat ze beter passen.

Het legt uit waarom je echt heel langlevende deeltjes zou hebben, maar dat ze uiteindelijk zouden vervallen -- omdat het na een bepaald punt niet meer relevant is voor Darwin of protonen uiteindelijk vervallen, het is niet relevant voor het winnen van de wereldwijde pointer state oorlog.

Als je het combineert met de Blowtorch Theory (basically Smolins evolutionaire kosmologie theorie) krijg je Darwin-helemaal-weg. De initiële voorwaarden van het rooster evolueren via zwarte gat reproductie, en zijn de hyperparameters voor de evolutionaire zoektocht van de quantum.

Hoe dan ook, ik was een tijdje terughoudend om dit te delen omdat... het publiceren van theorieën over kwantumzwaartekracht is hoe je je intellectuele reputatie vernietigt. Maar ik denk dat mensen slim genoeg zijn om te zien dat ik dit als serieuze speelse poging aanbied, met de illusie dat ik de natuurkunde heb opgelost.

OK, genoeg waarschuwingen. Als je een natuurkundige bent of je kunt er een spelen op TV, laat me weten wat je denkt!